'HET NIEUWE BEGIN: 1967-1977'.

Al in de jaren '50 werd de tafeltennissport in Langenboom in clubverband uitgeoefend. Van 1953 tot 1959 functioneerde er een vereniging, die op haar hoogtepunt zo'n 30-40 leden telde.

Oprichters waren de heren Jos van der Linden en Wiel Jans. Door de successen van de plaatselijke voetbalclub S.E.S liepen alle leden echter weg bij de tafeltennisclub (L.T.T.C. genaamd), zodat een roemloos einde het gevolg was.

Op de door L.T.T.C. gebruikte, zelf gemaakte, tafels startte in oktober 1967 de Ping Pong Club Langenboom, het latere Taflan.

De Ping Pong Club Langenboom had een heel wat steviger fundament dan het toenmalige L.T.T.C. Henry Lüschen gaf de aanzet tot de oprichting van de tafeltennisclub. Samen met Chris van Boxtel, Theo Gerrits en Henk van der Wijst bracht Henry Lüschen dit idee ten uitvoer. Als speellokatie fungeerde het Gemeenschaps-huis, waar op twee tafels gespeeld kon worden.

Hij kon helaas de belangen van de tafeltennis-club niet lang behartigen, want al in 1968 verhuisde hij vanuit Langenboom naar Diemen.

De tafeltennisclub zat dus zonder leider, en zocht naarstig naar een opvolger voor Henry Lüschen.

Dit werd Gijs Verstegen, die als eerste contact legde met verenigingen uit de directe omgeving.

Zo organiseerde hij vriendschappelijke              

wedstrijden tegen onder meer Haps en Escharen. Beide wedstrijden werden overigens door Langenboom winnend afgesloten.

Helaas voor de club hield ook Gijs Verstegen het na enkele maanden voor gezien. Er ging te veel tijd zitten in een andere hobby van hem: duiven melken.

Door dit vertrek lieten de leden van de tafeltennisclub zich echter niet intimideren en zij gingen over tot de installatie van een heus bestuur, dat uit drie personen bestond. Dit bestuur was als volgt samengesteld: Piet van Lith (voorzitter), Toon van Gaal (penningmeester), Martien Hendriks (secretaris).

Zij drieën verwezenlijkten het ideaal van de vereniging: competitiedeelname!

Inmiddels was de tafeltennisclub verhuisd naar café van Duynhoven, waar men voor fl 2.50 per avond terecht kon. In 1969 werd de zaal verbouwd en werd voor enkele maanden uitgeweken naar een schuurtje achter het huis van Theo Meulepas (aan de Dorpsstraat, waar nu Tipke Peters zijn bloemen-bedrijf heeft).

Nadat de vereniging weer terecht kon bij van Duynhoven werd de eerste competitiewedstrijd afgewerkt.

Maar de naam Ping Pong Club Langenboom was natuurlijk niet representatief. Het was Martien Hendriks, die de tafeltennisvereniging de naam “TAFLAN” gaf, ofwel TAFeltennis LANgenboom.

Hij werd hierbij ongetwijfeld geïnspireerd door de enkele jaren eerder opgerichte volleybalclub, die “VOLLAN” heette.

In februari 1971 werd Taflans eerste competitiewedstrijd gespeeld.

Deze wedstrijd, waarin voor Taflan uitkwamen Theo Gerrits, Martien Hendriks en Piet van Lith, werd door de Langenbomers gewonnen met 7-3. Tegenstander was Hatac uit Haps.

Door verhuizingen en keuzes voor andere sporten(voetbal) braken moeilijke tijden aan voor Taflan, dat op een gegeven ogenblik nog maar vier actieve leden telde.

Het is aan deze vier leden te danken dat Taflan destijds niet ter ziele is gegaan. Dit waren Toon van Gaal, Koos Sommers, Theo Gerrits en Herman van Gaal.

In 1973 besloot het bestuur om het weer te gaan proberen in het gemeenschapshuis, dit vanwege het feit, dat de ruimte in zaal van Duynhoven te groot werd voor dit kleine aantal leden. Het werd een succes en enkele maanden later telde Taflan al weer een tiental leden. Vooral de jeugd raakte geïnteresseerd in deze nieuwe sport.

Er kwam ook samenwerking op gang tussen de land van Cuijkse verenigingen, waaruit verschillende toernooien voortvloeiden.

 

Het eerste Langenboomse tafeltennistoernooi vond plaats op 25 maart 1973 en werd begeleid door Flip van Zuylen van de afdeling Gelderland en toendertijd onderwijzer hier op school.

Het ledental groeide en kwam voor het eerst uit boven de dertig, waarvan zo'n twintig jeugdleden. Het gemeenschaps-huis werd te klein en er volgde een verhuizing naar zaal Bens. In het seizoen '73-'74 werd voor het eerst gestart met jeugdteams. De groei zette door en om aan de verplichtingen van de NTTB te voldoen, werd omgekeken naar een nieuwe ruimte. Deze werd gevonden bij autorijschool van Diepenbeek. Op 1e Pinksterdag 1974 werd met een toernooi de opening van het gebouw gesymbo-liseerd. In dat jaar kreeg Taflan ook zijn eerste officiële logo, ontworpen door Tiny Sommers. De groei zette stevig door en tegen 1977 waren er maar liefst vier trainingsgroepen actief. Taflan had zich een definitieve plek veroverd in het Langenboomse.

 

EXPLOSIEVE GROEI, MAAR OOK EEN STAPJE TERUG.

De vereniging bleef groeien, en Taflan kreeg een nijpend tekort aan kaderleden.

Het bestuur was te klein en er moest teveel gedaan worden door te weinig personen.

Penningmeester Frans van Kuppeveld was de initiatiefnemer om samen met secretaris Herman van Gaal op pad te gaan om nieuwe, meer ervaren bestuursleden op te snorren. Een eerdere oproep in het dagblad ‘de Gelderlander’ had niets opgeleverd.

Bij een tweede poging bleek het resultaat geweldig te noemen. Zodoende kon Taflan in januari 1977 een vrijwel geheel vernieuwd bestuur aan haar leden presenteren. Voorzitter werd Frans van Kuppeveld, secretaris Herman van Gaal, penningmeester Jo van Zeeland en bestuursleden Jo Vervoort, Wiel van Diepenbeek, Anthonie van de Boom en Jolanda Maassen.

Dit bestuur organiseerde in mei 1977 een viering rond het 10-jarig bestaan. Weliswaar enkele maanden voor de werkelijke datum, maar met het oog op het inmiddels traditioneel geworden pinkstertoernooi, werd het feest al rond Pinksteren gehouden.

De festiviteiten rond dit 10-jarig bestaan waren een groot succes. Voordat er ‘s avonds een groot feest werd gevierd, werd er een receptie gehouden, waarbij vrijwel alle Langenboomse, maar ook veel zusterverenigingen uit de regio present waren om het jarige Taflan te feliciteren. Vooral het bezoek van oprichter Henry Lüschen was een aangename verrassing.

Begin 1978 werd er een aparte recreanten-afdeling opgericht. Initiatiefnemers hiertoe waren Piet van Berlicum en Wim Franken.

Op 13 februari 1978 werd de eerste recreantenavond gestart, en het werd een groot succes. Vele mensen hadden de weg naar de “ping-pong”tafels gevonden.

Wim Franken kwam namens deze recreantengroep in het bestuur, zodat het aantal bestuursleden op zes kwam. Jan Verstegen maakte de zeven vol, door namens het jeugdbestuur zitting te nemen in het hoofdbestuur. Een jeugdbestuur, dat overigens nooit serieuze vormen heeft aangenomen.

Intussen was het theorielokaal van van Diepenbeek toch te klein geworden voor het steeds groeiende Taflan en moest op korte termijn een ander accommodatie gevonden worden, wilde de club een ledenstop vermijden.

Het enige alternatief in Langenboom was de gymnastiekzaal aan het kermisterrein er er werd flink vergaderd door het bestuur om deze ingrijpende stap.

Een gevoelige klap voor Taflan was de aankondiging van Frans van Kuppeveld, dat hij ging vertrekken. Hij was het per slot van rekening, die Taflan weer nieuw leven had ingeblazen. Met name op bestuursgebied was hij van onschatbare waarde.

Frans van Kuppeveld vertrok in juli 1978 en in zijn plaats kwam Leo van der Linden.

Met deze nieuwe voorzitter betrad Taflan ook de nieuwe accommodatie aan het kermisplein, want het bestuur had toch besloten deze stap te zetten. Ondanks enkele nadelen(hogere huur, slechte verlichting) waren de voordelen(meer leden, meer tafels) toch groter. Met de komst van Leo van der Linden als voorzitter ging Taflan een langere stabiele periode tegemoet. Samen met Jan Verstegen zou hij jarenlang de spil gaan vormen van het bestuur. Na de verhuizing naar de oude gymzaal groeide Taflan explosief. Het ledental, dat al enkele jaren rond de 40 had geschommeld, ging binnen enkele jaren naar meer dan 100. Alle zeilen moesten worden bijgezet om deze groei op te kunnen vangen. Iets wat met inzet van alle bestuursleden, en vaak ook met hulp van ouders, lukte.

Het eerste team werd in die periode gevormd door Henny Bongers en Herman van Gaal, aangevuld met Johan van der Elzen uit Cuijk en Rik Siroen uit Grave. In 3 competities wist dit team van de 3e naar de 1e klasse van de afdeling Gelderland door te stoten. Ondanks dat ook Toon Manders uit Cuijk het team kwam versterken volgde degradatie naar de 2e klasse, waar het enige tijd een vaste waarde was.

De recreantengroep stierf na een aantal jaren een stille dood; de meeste spelers misten in de grote gymzaal de gezelligheid van de rijschool van van Diepenbeek. Enkele spelers maakten de overstap naar de trainingsgroep. Enkele jaren later, als Taflan naar ‘De Wis’ is verhuisd, wordt deze recreantenavond weer nieuw leven ingeblazen.

Begin jaren ‘80 duikt de naam Johan Verstegen op, een tafeltennistalent van ongekende omvang voor het kleine Taflan. Hij verhuisde al in zijn jeugdperiode dan ook naar het Nijmeegse ATC, waarmee hij bij de senioren tot de 2e divisie wist te reiken.

Om het niveau te behouden en te verbeteren, werden meer trainers aangetrokken, en de jeugd kon een echt tafeltennisdiploma halen.

Ook op bestuurlijk vlak timmerde Taflan aan de weg: Carla Verstraten werd secretaresse van de afdeling Gelderland van de NTTB, naast haar functie als bestuurslid van Taflan. Later is ook Herman van Gaal nog enige tijd penningmeester geweest van de afdeling.

In deze periode(1980-1984) speelde Taflan regelmatig met 8-11 teams in de competitie. In 1984 werd Pieter van der Hammen uit Grave trainer en er werd een beleid ingezet om te zorgen voor ontwikkeling in de breedte. Dit lukte ook, maar kon niet voorkomen dat het ledental na 1984 gestaag terugliep naar zo’n 30 leden. De oude gymzaal werd ingeruild voor de nieuwe sportzaal ‘De Wis’, die met het organiseren van de Land van Cuijkse kampioenschappen in december 1984 in gebruik werd genomen. Omdat Taflan in die periode beschikte over maar één heren- en één damesteam, werden de competitie-wedstrijden afgewerkt in de ‘Petjesbar’, de speellocatie bij Gerrit Tielemans. De jeugd speelde wel haar wedstrijden in ‘De Wis’.

Na enkele jaren waren er voldoende jeugdleden doorgestroomd naar de senioren, zodat er weer meer teams waren en ook de senioren naar de Wis verhuisden.

Het 20-jarig jubileum kon in 1987 gevierd worden met kampioenschappen voor heren 1, dames 1, jongens 1 én meisjes 1; een unicum in de afdeling. Met een feest werd dit 2e decennium afgesloten.

 

TAFLAN WORDT MEER DAN ALLEEN TAFELTENNIS.

Het Land van Cuijkse tafeltennis zat aan het einde van de jaren ‘80 in een dipje, maar Taflan ging hier niet in mee. Mede door de verhuizing naar ‘De Wis’ nam het ledental langzaam weer toe en in 1989 beschikte het over negen competitieteams. De trainingen van jeugd en senioren liepen in elkaar over, zodat het spelpeil van de jeugd zienderogen steeg. Kampioenschappen waren bijna aan de orde van de dag. Waar de senioren met regelmaat uitweken naar de zaaltjes van Gerrit Tielemans of Marius de Klijn, speelde de jeugd onafgebroken in ‘De Wis’.

De trainingsarbeid wierp haar vruchten af: het 1e meisjesteam, bestaande uit Heidi Hendriks, Karin de Klijn en Sonja van der Linden, wist 2 jaar op rij beslag te leggen op de Beijnvoort-beker; de afdelingsbeker voor jeugdteams. Dit was in 1988 en in 1989. In 1990 ging dit team als eerste in de geschiedenis van Taflan op landelijk niveau spelen. Ook individueel was er succes: in 1992 sleepte Sonja van der Linden, begeleidt door coach Marcel Verstraten, de Nederlandse titel tafeltennis bij de meisjes junioren B in de wacht. Een Nederlands kampioenschap voor het kleine Taflan!

Als (inter)nationaal scheidsrechter lukte het trainer Pieter van der Hammen om een toernooi met landelijke topspelers te organiseren: het de Klijn’s mixed dubbel toernooi. Toentertijd een uniek toernooi in Nederland. Helaas kende het toernooi maar één editie.

In 1993 werd met veel bravoure het 25-jarig bestaan gevierd. De organisatie van het feest had besloten om te gaan feesten onder het motto “voor elk jaar een uur”. Dat kwam dus neer op 25 uur actief bezig zijn. Er werd zaterdags om 10.00 uur begonnen met een ‘stoffer en blik’-tafeltennistoernooi: allerhande slagmateriaal werd gebruikt, met uitzondering van een batje. Na de officiële receptie volgde een feest dat dus duurde tot zondagmorgen 11.00 uur. En zowaar, de meeste leden hielden het moeiteloos vol! Met deze jubileumstunt haalde Taflan het landelijke NTTB-magazine, waarbij de opmerking werd geplaatst hoe het feest er met het 40-jarig jubileum uit zou gaan zien.

Als penningmeester van de afdeling Gelderland van de NTTB kwam Herman van Gaal met veel tafeltennissers en tafeltennisliefhebbers in contact. Bij een van deze contacten werd de nieuwe sport ‘Dutch Tennis’ ter tafel gebracht. Herman zag wel wat in deze sport en ging met het bestuur in gesprek om deze sterk aan tafeltennis verwante sport in Langenboom te introduceren. De sport wordt gespeeld op een badmintonveld, waarbij het net op grondhoogte hangt. Met rackets die iets kleiner zijn dan een tennisracket(en minder strak bespannen) en met een foam bal ter grootte van een tennisbal wordt deze sport gespeeld volgens de oude tafeltennis puntentelling en tafeltennisregels, waarbij een bal wel in een volley mag worden geslagen. Het voorstel beviel het bestuur wel en er werd besloten tot de aanschaf van een aantal rackets, en ‘De Wis’ werd gevraag om halverwege de badminton-palen haakjes te plaatsen, zodat daarop het net kon worden gehangen.

In september 1995 was het zover dat de eerste Dutch tennis introductietraining kon worden gestart, en al snel waren veel Taflanners verknocht aan het spelletje en ook niet-tafeltennissers vonden op zondagochtend de weg naar ‘De Wis’. Er werd fanatiek getraind en na enkele jaren werden de eerste vruchten van deze noeste trainingsarbeid geoogst: een Nederlands Kampioenschap bij de jeugd voor Eric Cruijssen. Maar ook de senioren wisten zich al snel in de top van het Nederlandse Dynamic Tennis, zoals de sport inmiddels was omgedoopt, te nestelen.

Ook op tafeltennisgebied bleef Taflan een stevig woordje meespreken; sterke jeugdspelers als Marco de Klijn en later Paul Sommers, Jan van der Linden en Kevin Pluk stapten over naar de senioren waardoor Taflan steeds in de hogere klassen van de afdeling bleef meedraaien. Met gemiddeld 3-5 seniorenteams behoorde Taflan tot de stabielere verenigingen in het Brabantse deel van de afdeling Gelderland. Op de afdelingskampioenschappen werd er steevast een greep in de prijzenpot gedaan.

In 1991 werd gestart met het Taflan Tour Spel: in aanloop naar de Tour de France leverden deelnemers een lijst met deelnemende renners in, welke punten konden scoren door tijdens een etappe in de top-10 te eindigen. Het spel werd al enkele jaren binnen de familie Sommers en vrienden gespeeld en het leek Koos Sommers een leuke activiteit voor Taflan. Samen met echtgenote Riky, Marcel Verstraten en Jan Verstegen werd het omgevormd tot een activiteit die al jaren een vast kern van zo’n 550 deelnemers kent. Door enkele Taflan-leden is een computerprogramma geschreven die het invoeren, bijhouden en uitrekenen van de standen tot een makkelijke klus hebben gemaakt. De tour-start heeft daardoor een Langenbooms Taflan-sausje gekregen.

 

STABILISATIE.

Taflan is in een rustig vaarwater terecht gekomen. De bestuurssamenstelling is de afgelopen periode lange tijd stabiel geweest en er is een vaste ledenkern.

Na 20 jaar de voorzittershamer te hebben gehanteerd, geeft Leo van der Linden aan te willen stoppen met deze functie. Tijdens de Algemene Leden Vergadering van 1997 wordt afscheid genomen van Leo als voorzitter. Voor al zijn werkzaamheden wordt hij benoemd tot erelid. Het bestuur wordt uitgebreid naar 6 personen om alle werkzaamheden te kunnen uitvoeren.

Er komen meer en meer leden van buiten Langenboom naar Taflan; niet alleen vanwege verhuizing van Langenbomers, maar ook nieuwe leden uit Mill, Grave en Zeeland. Taflan voorziet duidelijke in een sportieve behoefte.

Met een ledental dat schommelt rond de 45-50, heeft Taflan elk jaar 5-7 seniorenteams en 3-4 jeugd teams in de afdelingscompetitie.

In 1997 speelde het 1e team in de 2e klasse, en maar liefst 3 team in de 3e klasse. Een unieke situatie voor Taflan, die helaas maar 1 jaar zou duren, als gevolg van verschuivingen binnen de teams en degradatie.

Ook bij de jeugd worden goede resultaten neergezet; zowel in de competitie als in de ranglijsttoernooien laat Taflan vaak van zich horen.

Bij het Dutch tennis, zoals het dan nog heet, komen na een aantal jaren van voorbereiding de eerste resultaten, en niet de minste! Jeugdspelers als Willem Maassen, Paul Sommers en Tommie Meulepas halen bij nationale kampioenschappen regelmatig 1e en 2e plaatsen, zowel in het enkelspel als in het dubbelspel. De senioren blijven op dit moment nog enigszins achter bij de jeugd. Het grote succes komt hier als deze spelers naar de senioren zijn doorgestroomd.

Om de jeugd te stimuleren om achter de tafeltennistafel te verschijnen, organiseert Taflan met regelmaat schooltoernooien en tafeltenniscursussen. Met name het basisschoolkampioenschap kende in die tijd veel deelnemers, en ook de tafeltenniscursussen werden goed bezocht. Elk jaar waren er wel enkele deelnemers, die lid werden. Helaas vaak maar voor korte tijd. Evenals nu bleek ook toen het voetbal een grotere aantrekkingskracht te hebben. Vaak was een golfbeweging te zien van groepen kinderen die lid werden, maar ook weer als groepje afhaakten.

Naast het tafeltennis en Dutch Tennis organiseert Taflan voor haar leden ook gezellige uitstapjes(aan het einde van het seizoen met de jeugd, of een feestavond voor de senioren), en 2 x gaan ze met een grote groep leden naar een tafeltennisweekend in het Belgische Hasselt. Naast een groot tafeltennistoernooi, waar veel geleerd wordt, ook een gezellig weekend weg, met volop ruimte voor andere gezellige activiteiten. Ook een tafeltennisweekend in het Spaanse Lorrett de Mar wordt door enkele senioren een paar keer bezocht, en als er een EK of WK tafeltennis in Nederland wordt gehouden, zijn er vaak Taflanners die het toernooi bezoeken. Door de jeugdtrainers worden gezelligheidstrainingen gehouden, bijvoorbeeld rond Sinterklaas. De jeugdleden mogen een vriendje of vriendinnetje uitnodigen en er worden leuke, alternatieve, tafeltennisspelletjes gespeeld. En dan kan het zo maar gebeuren dat zwarte piet opeens binnenloopt.

Zoals veel verenigingen is ook Taflan aangewezen op sponsors om de financiën wat meer ruimte te geven. Na café de Luifel in de beginjaren als shirtsponsor te hebben gehad, wordt zaalverhuur Marius en Gerrie de Klijn in 1985 de eerste financiële sponsor. Hij zal dit blijven tot de beëindiging van zijn zaak in 2000. Schoonmaakbedrijf Tredam neemt de sponsoring dan over, waarna Taflan in 2001 met Hendriks Assurantiën een contract aangaat. De naam wordt dan Taflan/Hendriks Assurantiën. Ook dit is een langdurige verbintenis, die tot 2016 doorloopt.

Naast al deze bestuurlijke beslommeringen, blijft de sport natuurlijk het belangrijkste. De prestaties blijven op peil, maar vanaf 2007 begint een lichte daling van het aantal jeugdleden zich aan te dienen. De oudere jeugd is overgestapt naar de senioren, maar de aanwas van onderen stokt. Het aantal jeugdteams is in het jubileumjaar 2007 gedaald naar 2. Een aantal wat enkele jaren stand houdt. Ook de senioren doen, ondanks de overstap van jeugdleden een stapje terug naar 4 teams. En ook dit aantal zal de komende jaren hetzelfde blijven.

Bij het Dynamic Tennis, zoals de sport inmiddels is omgedoopt, breekt een succesvolle periode aan met de overstap van Paul Sommers naar de senioren. Vanaf 2004 zal hij gedurende vele jaren de te kloppen persoon zijn in het enkelspel. Naast 12 enkelspelkampioenschappen heeft hij ook diverse titels in het dubbelspel weten te bemachtigen. Maar niet alleen Paul, ook andere Taflanleden spelen op de verschillende toernooien in de hoogste klasse om de prijzen.

Het 4e decennium wordt afgesloten met een feestweekend voor alle leden. Het 5e decennium kan met een gerust hart worden tegemoetgezien.

 

OP NAAR DE 50

Na het groots gevierde 4e lustrum werden de ogen weer richting de sport gericht.

Langzaam maar zeker groeide de verschillende teams naar een samenstelling waarin zij voor langere tijd zouden blijven bestaan. Het eerste team: Marco d Klijn, Johan Ermers en Jörgen Bisschops werd versterkt met opkomende jeugdspelers Paul Sommers en Jan vd Linden. Zij speelden in de 1e afdelingsklasse en draaiden steeds in de top mee. Na de najaarscompetitie van 2008 volgde een keuzepromotie naar de promotiehoofdklasse; de hoogste afdelingsklasse. Ze bleven in deze klasse tot en met de voorjaarscompetitie van 2013. Hierna volgde degradatie en besloot Paul Sommers om de overstap te maken naar het Wijchense ONI. In het najaar van 2014 kwam Rico Baars over van het Cuijkse Cevelum, en deze versterking leidde na 1 jaar tot een kampioenschap en het terugveroveren van hun plek in de promotiehoofdklasse. Ondanks een laatste plaats in de afgelopen voorjaarscompetitie hebben ze hun plek in deze klasse toch weten te behouden.

Team 2 begon het 5e decennium met Juan-José vd Linden, Paul Sommers en Jan vd Linden. Aangezien de laatste 2 doorschoven naar team 1, kwam er een aanvulling vanuit team 3 met Kevin Pluk, Pieter Ermers en Tommie Meulepas. In deze samenstelling werd najaar 2008 het kampioenschap behaald in de 3e klasse. Tommie Meulepas deed een stapje terug en het resterende drietal werd een topteam in deze 2e klasse. Ook Sonja vd Linden maakte regelmatig deel uit van het team en in 2014 kwam Joan Arts(dochter van Francis v Kuppeveld) de gelederen versterken. Nadat Udenaar René v Dijk aan het team werd toegevoegd, werd in het voorjaar van 2017 een kampioenschap behaald met bijbehorende promotie naar de 1e klasse.

Team 3 bestond in 2007 uit Kevin Pluk, Ramon Remmers, Tommie Meulepas en Pieter Ermers; en speelde in de 3e klasse. Omdat er verschuivingen naar hogere teams noodzakelijk waren en er in de loop van de jaren een team minder aan de competitie deel ging nemen, hebben veel Taflanners in dit team gespeeld. Om er enkelen te noemen: Heidi Derks-Hendriks, Karin d Klijn, Jurgen vd Broek, Wiljan Toonen, Tommie Meulepas.

De komende competitie verdedigen Wiljan Toonen, Jeno Bongres, Juan-José vd Linden, Pieter Ermers, Tommie Meulepas en Jan Verstegen de Taflankleuren en wel in de 3e klasse, waar ze met keuzepromotie terecht zijn gekomen, na veel competities in de top van de 4e klasse te hebben meegedraaid.

Team 4 bestond 10 jaar geleden uit Wiljan Toonen, Jurgen vd Broek, Heidi Derks en Karin d Klijn. Toentertijd in de 4e klasse. Een jaar later had Taflan 1 team minder en waren ze gezamenlijk doorgeschoven naar team 3. Het 4e team bestond vanaf die tijd uit Riky Sommers en Josina Schotanus, als vaste waarden, Cindy Rossen en Jan Verstegen. Het is vanaf dat moment een vaste topper die elke competitie om de prijzen speelt. Dit seizoen verdedigen naast Riky en Josina, Frans d Gruiter en Tiny Arts de Taflankleuren in de 6e klasse.

Op het vlak van de Dynamic Tennis is Taflan al jaren de te kloppen vereniging in Nederland. Heel veel individuele en dubbelspeltitels zijn sinds de start van deze sport in Langenboom beland. Daarnaast is Taflan de afgelopen 2 seizoenen landskampioen in de eredivisie voor clubteams geworden. De spelers die, in wisselende samenstelling, hiervoor zorgden waren: Koos Sommers, Paul Sommers, Gerard Simon, Kevin Pluk en Edwin v Zeeland.

 

Zoals in de vorige aflevering te lezen viel was Jessie Hendriks jarenlang sponsor van Taflan. In 2016­ werd hij opgevolgd door de online drogisterij Gezonderwinkelen.nl van clublid Frans d Gruiter. Taflan is Frans en al zijn voorgangers veel dank verschuldigd voor hun financiële steun door de jaren heen.2017 wordt bereikt en daarmee het jubileumjaar. Door een jubileumcommissie is er flink aan de weg getimmerd om er voor Taflan een mooi jaar van te maken.

Dat begon op 29 januari met een onderling Dynamic Tennistoernooi. Tijdens dit toernooi mocht oud-voorzitter en erelid Leo vd Linden samen met voorzitter Pieter Ermers het jubileumlogo onthullen.

Op 7 mei volgde de Langenboomse tafeltenniskampioenschappen. Het was de jubileumcommissie gelukt om vele oud-leden te achterhalen en over te halen om naar Langenboom te komen om gezellig bij te kletsen over Taflan, tafeltennis en het gezamenlijke verleden. Verschillende oud-leden hadden het batje weer ter hand genomen en deden fanatiek mee met het toernooi. Op onderstaande foto alle deelnemers en gasten van deze zeer geslaagde dag.

 

Op zondag 8 oktober organiseert Taflan de Nederlandse kampioenschappen Dynamic Tennis dubbelspel in de sporthal de Stappert in Haps. Een mooie kans om de de top van het Nederlandse Dynamic Tennis in de buurt aan het werk te zien en om te kijken en genieten van deze nog jonge sport. Taflan zal met een flinke delegatie aan dit toernooi deelnemen.Daarvoor vindt nog het grote jubileumfeest plaats op zaterdag 30 september. Overdag zal er een sportieve en gezellige clubactiviteit plaats vinden in de Wis; waarna ‘s avonds een clubfeest volgt, ook weer met verrassende activiteiten.

50 jaar nadat Henry Lüsschen het idee kreeg om een ‘ping-pong’clubje op te richten, is Taflan uitgegroeid tot een solide vereniging met enthousiaste leden. Wilt u dit enthousiasme meebeleven kom dan gerust een keertje langs op onze trainingen op donderdagavond (tafeltennis) of zondagmorgen (Dynamic Tennis). Dit jaar wordt er gestart met een 55+groep op vroege donderdagavond. Op vrijdagavond worden de competitiewedstrijden gespeeld. Kijk op de site van Taflan: www.taflan.nl voor informatie en contactadressen en om op de hoogte te blijven van het Taflangebeuren.