Voetbalclub "Excelsior"

 

Lang voordat SES het levenslicht aanschouwde, werd er al volop gevoetbald bij Excelsior. Het centrum van Langenboom was begin jaren ’20 van de vorige eeuw te vinden rondom ’t Hoekje. Er waren daar drie cafës en een winkel. Zelfs werd daar een Kermis gehouden (met ’s middags dansen voor 2 ½ cent per dans) en het jaarlijkse “gentrijden” met Vastenavond trok veel publiek. Bij het gentrijden, probeerde men vanaf een rennend paard de kop af te trekken van een opgehangen gans (gent).

Het voetbal was in opkomst, vrijwel iedere grotere buurtschap had wel een vriendengroep die samen voetbalde en ook ’t Hoekje kon niet achterblijven. Voetbalclub “Excelsior” zag het levenslicht in café “Station Halfweg”. Eigenaar was Hein Schoonwater. Men speelde vriendschappelijke wedstrijden of toernooien, want een competitie was er nog niet. Zo voetbalde men ook tegen voetbalclub “Juliana” op ’t Oventje. Ja, VCO had al een vroege voorloper. Daar voetbalde men op een heideveld nabij café “De Hut” vlak bij de spoorlijn aan de Boekelsedijk. Onderstaande medaille troffen we aan op ’t Oventje in een oude schoenendoos.

Bij de voetbalclub behoorden o.a. de zoons van de kastelein: Toon, Eduard en Piet Schoonwater. Ze speelden samen met o.a. Wim de Klein, Jan en Piet van Gaal, Karel Holleman, de Goossens, Jo van Els en Bert Gerrits.

De spannendste wedstrijden speelde men tegen de Langstraat. Vaak draaide het uit op letterlijk “keiharde” wedstrijden, waarbij de vuisten niet werden gespaard.

Keihard waren de wedstrijden ook, omdat men speelde op een stuk afgebrande heide, waarop twee goals in de grond waren gegraven. Om de knieën draaide men lappen, omdat het veld vol lag met steentjes en keien. Het vel had er anders als losse lappen bijgebungeld. Slidings maken was er nog niet bij. Ook echte voetbalschoenen waren zeldzaam, meestal voetbalde men met bouwschoenen of gewoon op klompen.

Ieder jaar had men zelf een groot toernooi. Men speelde dan tegen clubs uit Escharen, Mill en zoals uit bovenstaande medaille blijkt, ook tegen ’t Oventje.

Deze wedstrijden werden gehouden op een echt weiland van Willem Goossens. De koeienflaters werden, voor zover mogelijk, verwijderd. Nieuwe goalpalen ingraven en klaar was het veld. Zelfs fanfare “Amicitia” (opgericht in 1921) zorgde tussen de wedstrijden in, voor een muzikale noot.

Excelsior heeft tot in de jaren ‘30 gevoetbald. Het precieze jaartal van stoppen is niet bekend. Langzamerhand ging men meer centraal in Langenboom voetballen, eerst in Zwart-Wit en vervolgens in SES. Excelsior was eerst een voetbalclub + toneelvereniging. Deze toneelvereniging heeft veel langer bestaan, want zelfs na de oorlog werden er vele stukken opgevoerd. De leiders waren Jan v.d. Linden en Jan van Gaal. Zo speelde men in 1946 de klucht “No 13 ongeluk of ….?” en daarna het drama “Dodenschaduw”. Men begon ’s avonds al vroeg nl. om 18.00 uur. De regie was in handen van Toon van Kuppeveld. Toen de tv kwam was ook dit verleden tijd.